anexartito.gr

Η περίπτωση της Ίμβρου είναι εντελώς διαφορετική από τις άλλες ομάδες. Η δημιουργία της  είναι μια πονεμένη ιστορία που ελάχιστοι ξέρουν. Πρωτίστως είναι μια ομάδα που υποστηρίζεται από  τους ξενιτεμένους του νησιού, που έφυγαν από τον  τόπο τους  και ήρθαν στην πρωτεύουσα για να βρουν μια καλύτερη τύχη, αλλα παράλληλα έφεραν μαζί τους τα ήθη και τα έθιμα. Τα οποία πέραν του πολιτιστικού συλλόγου που αυτονόητα ίδρυσαν τα μετέφεραν και στην αντιπροσωπευτική ομάδα ποδοσφαίρου.  Γι αυτό ακριβώς και λατρεύεται από όλους τους Ιμβριους…   Ίσως και να είναι από τις πλέον παλιότερες ομάδες που υπάρχουν σήμερα στο Λεκανοπέδιο και η οποία εξακολουθεί και  δίνει τις δικές της αγωνιστικές παραστάσεις. Πάντως το 1972 ήταν η μέρα που για πρώτη φορά ακούγεται στα ποδοσφαιρικά στέκια το όνομα της Ίμβρου! Και μάλιστα όσοι ζούσαν και ανάπνεαν στους ποδοσφαιρικούς τότε ρυθμούς, και γνώριζαν λεπτομέρειες, έχουν να πουν μόνον κολακευτικά λόγια για την οργάνωσή της και για τις προοπτικές που υπήρχαν. Αργότερα τα ινία τα πήραν ο Τάκης Ντούρλαρης  μαζί με τους Φώτη Πινήρο και Γιώργο Ψαρρό. Σήμερα ο πρώτος (Τάκης Ντούρλαρης) σηκώνει το μεγάλο βάρος της επανασύστασης της ομάδος κι έχει πολλά να μας πει:

-Από τη στιγμή που σκοπός της ίδρυσης της ομάδος ήταν ιερός και είχε να κάνει με τον ξενιτεμό των Ιμβρίων από τον τόπο τους, σαφέστατα και όλα όσα ακολούθησαν είχαν μια πορεία. Μια πορεία που ξεκινούσε από την ίδια τη φιλοσοφία και την κουλτούρα των ανθρώπων που την κουβαλούσαν και κατέληγε στη φανέλα – σύμβολο της εποχής εκείνης. Κι εδώ αξίζει να τονιστεί πως η ομάδα δεν δημιουργήθηκε μόνον για να παίζουν μπάλα τα μέλη του συλλόγου, αλλά μέσα από την ομάδα, να διατηρηθούν οι σχέσεις μεταξύ των μελών και να παραμείνει διαχρονικά το λογότυπο. Το ότι για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, το όνομα της Ίμβρου μέσω του ποδοσφαίρου ακούγονταν σε όλα τα σημεία της Αθήνας, έκανε την ηγεσία του συλλόγου να ασχοληθεί πιο ενεργά και με τον ποδοσφαιρικό τομέα.

-Τι εισπράττατε εσείς ως παίκτες;

-Την απόλυτη εμπιστοσύνη του συμβουλίου του συλλόγου μας, που για πολλά φεγγάρια, μας υποστήριζε.  Ενώ  παράλληλα μας κολάκευε το γεγονός πως όταν συζητούσαν για μας πάντα υπήρχε θετική αύρα. Αυτό ήταν και το τίμημά μας για να παραμένουμε και να υποστηρίξουμε την προσπάθεια αυτή. Και επι τη ευκαιρία πρέπει να σας πω, πως ως μόνον εύκολη υπόθεση δεν ήταν… Και όσοι έχουν ασχοληθεί έστω και για λίγο με ανεξάρτητες ομάδες, θα καταλαβαίνουν τι εννοώ.

 -Δηλαδή το γεγονός πως πίσω ήταν κρυμμένος ένας σύλλογος δεν έκανε πιο εύκολη την υπόθεση;

-Φυσικά και όχι. Αντίθετα πολλά λειτουργούσαν ως μπούμερανγκ, αφού προβλήματα απλά και εύκολα τα μεταφέραμε στο σύλλογο, με αποτέλεσμα όταν δίνονταν η λύση αυτή να είναι ετεροχρονισμένη. Πιστεύω πως αν εμείς οι ίδιοι δίναμε άμεσα και γρήγορα τις λυσεις που έπρεπε, τότε δεν θα έρχονταν ποτέ η μέρα, όπου θα αμφισβητούνταν η ύπαρξή της.

 -Πήγε να διαλύσει;

-Βεβαίως…  Κι αν δεν ήμουν εγώ, να βάλω πλάτη και να σταθώ δίπλά στην ομάδα, τότε σήμερα όχι μόνον δεν θα υπήρχε Ιμβρος, αλλά και όλοι θα είχαν ξεχάσει τις δράσεις της. Όμως όταν πληροφορήθηκα το γεγονός της πιθανής διάλυσής της, τότε με πλημμύρησαν οι αναμνήσεις του πρόσφατου παρελθόντος και ανέλαβε πρωτοβουλίες, ώστε να διασωθεί και να συνεχίσει να είναι το  ποδοσφαιρικό σημείο των Ιμβρίων κυρίως  ποδοσφαιρόφιλων.

 -Αν είχες τη δύναμη να  γυρίσεις το χρόνο πίσω τι θα άλλαζες στην ομάδα;

- Τίποτε!  Ήταν τόσο ωραία όλα, όσα περάσαμε, που πραγματικά δεν θα ήθελα να αλλάξω τίποτε. Θα ήθελα να μπορούσα να ξαναζήσω με όλα εκείνα τα πρόσωπα που ξεκινήσαμε την ομάδα. Τότε που ψάχναμε ο ένας τον άλλο που μόλις κάποιος έλλειπε από το παιχνίδι παρακαλάγαμε πότε θα τελειώσει ο αγώνας, ώστε στο τέλος να τον ψάξουμε και να μάθουμε αν είναι καλά! Αυτό και μόνον φτάνει για να καταλάβει κανείς τι ακριβώς επικρατούσε τότε και ποιες ήταν οι σχέσεις μεταξύ μας…

 -Σήμερα δεν ισχύει αυτό;

-Δεν θέλω να απαντήσω, γιατί φοβάμαι πως θα καταστρέψω αυτό το ωραίο που μου έχει μείνει ως ανάμνηση από την ομάδα αυτά τα χρόνια που έχω φορέσει τη φανέλα της, την οποία έχω ιδρώσει, την έχω ματώσει και την έχω πονέσει.  Σήμερα υπάρχουν άλλες σχέσεις που μας συνδέουν πλέον, που όμως τολμώ να πω πως δεν ήταν όπως εκείνης της εποχής και γι αυτό το λόγο οι ομάδες σήμερα δύσκολα μπορούν να διατηρηθούν στα διάφορα εμπόδια που συναντούν.

 -Tώρα  λοιπόν που αναλαμβάνεις και πάλι τα ινία της ομάδος και μπαίνεις μπροστά νομίζεις πως θα τα καταφέρεις;

-Είμαι λίγο επιφυλακτικός πλέον. Επειδή είμαι από τις παλιές ποδοσφαιρικές σειρές στο ανεξάρτητο χώρο και επειδή  έζησα σε μια εποχή όπου όλοι χαμογελούσαμε και όλοι κάναμε την πλάκα μας, συναισθήματα που λείπουν σήμερα, πιστεύω πως θα δυσκολευτώ, όμως σε καμία περίπτωση δεν θα αφήσω κάτι το οποίο έχω αγαπήσει και μου αρέσει να υπάρχει διαχρονικά. Θέλω να ελπίζω πως αυτή τη φορά θα έχουμε και πάλι κοντά μας το σύλλογο των Ιμβρίων.

 -Και φυσικά στη σταθερή ερώτηση ποια είναι η άποψή σου για το πρωτάθλημα της Ένωσης;

 

-Είμαι από τους παντοτινούς υποστηρικτές του Γιώργου Πλουσή, της Ένωσης και των συνεργατών του. Έχει κάνει τρομερή δουλειά όλα αυτά τα χρόνια και θέλω να αποκαλύψω με την ευκαιρία αυτή, πως όπου βρεθώ όπου κι αν σταθώ μιλώ για την τέλεια προσπάθεια που γίνεται, για την άριστη οργάνωση και για το θαυμασμό μου προς όλους όσοι παλεύουν ώστε σήμερα η Ένωση να καταλαμβάνει την πρώτη θέση στις επιλογές εκείνων που θέλουν να παίξουν ποδόσφαιρο υψηλών προδιαγραφών.